Philippe jako młody człowiek żyje w złotej klatce, jest wybrańcem fortuny. Stopniowo się to zmienia, gdy ukochana żona Béatrice traci kolejne dzieci i zaczyna chorować na raka. Ciągu dramatów życiowych dopełnia jego wypadek na paralotni, który przykuwa go do wózka. Philippe zatrudnia wtedy do opieki Abdela, złodziejaszka i podrywacza z paryskich blokowisk. W zwykłych okolicznościach obaj pozostaliby na zawsze każdy w swoim świecie. Ich wspólne zmagania z cierpieniem i utratą bliskich pozwalają z całą ostrością ujrzeć podstawowe wartości, niezależne od podziałów społecznych. Piękna, poetycka opowieść o paradoksach losu, zabawnym zderzeniu kultur, sile przyjaźni i miłości, potędze wiary.

Autobiograficzna, nasycona radością życia opowieść o niezwykłej przyjaźni, która połączyła dwóch skrajnie różnych kręgów społecznych. Abdela Sellou, narratora i bohatera niniejszej książki, z pochodzenia Algierczyka, mieszkającego we Francji od czwartego roku życia. Wychowanego na blokowisku drobnego rabusia i złodzieja, który edukację szkolną zakończył w wieku szesnastu lat. Philippe’a Pozzo di Borgo, bogatego arystokratę, miłośnika sportów, intelektualistę. Po wypadku na paralotni sparaliżowanego od głowy w dół, uwięzionego we własnym ciele.

Po opuszczeniu więzienia, w którym odsiadywał drobny wyrok za rozbój, Abdel ima się różnych zajęć, usiłując przekonać władze, iż ma legalne zatrudnienia. Biuro pośrednictwa pracy kieruje go w charakterze "asystenta dla tetraplegika" do domu Philippe’a Pozzo di Borgo, wymagającego stałej opieki medycznej. Nieprzygotowany do pełnienia obowiązków pielęgniarza, Abdel z oporami podejmuje się pracy, o której nie ma zielonego pojęcia. Wykonuje niezbędne zabiegi pielęgnacyjne, zabiera sparaliżowanego arystokratę na rehabilitację i przejażdżki jaguarem. Z biegiem lat między mężczyznami, których dzieli absolutnie wszystko - pochodzenie, wykształcenie, wiedza, kultura, stosunek do życia -zawiązuje się autentyczna przyjaźń, która przetrwa aż do dziś, dłużej niż którykolwiek z nich oczekiwał. Dziesięć wspólnie spędzonych lat zmienia obu, zwłaszcza w sposobie patrzenia na świat i innych ludzi. Abdel zakłada rodzinę, Philippe jest szczęśliwy w nowym małżeństwie z dwójką adoptowanych córek.